اصطلاحات مهمی که لازم است بدانید: زخم های پیچیده

در این مقاله با توجه به اهمیت زخم های پیچیده به انواع مختلف این زخمها می پردازیم و آنها را از نظر وخامت بررسی می کنیم.

زخم حاد

این نوع زخم‌ها به صورت تغییر در یکپارچگی پوست، مانند یک پارگی ساده یا یک زخم جراحی رخ می‌دهند، که به طور معمول در طول فرآیند بهبود ترمیم شده و در یک بازه زمانی قابل پیش بینی و بدون عارضه خاصی بهبود می یابند. زخم حاد معمولا در اثر یک واقعه قابل مشاهده ایجاد می‌شود، با این فرض که به طور معمول طی 4 مرحله بهبود زخم ترمیم می‌یابد. می‌توان گفت که زخم حاد از یک الگوی پیش‌بینی‌شده بهبود پیروی می‌کند که نهایتا منجر به بسته شدن کامل زخم می‌گردد.

شاخص مچ پایی – بازویی (ABI)

محاسبه فشار سیستولیک مچ پا بر فشار سیستولیک بازو. شاخص مچ پایی – بازویی یک راه ساده برای ارزیابی و بررسی وضعیت بیماری شریان محیطی ارائه می دهد.

زخم شریانی

این نوع زخم همچنین به عنوان زخم نارسایی شریانی یا زخم ایسکمیک شناخته می شود؛ این ضایعه یک نقص موضعی، ایجاد حفره در پوست یا بافت نرم زیرین است که از عوامل و شرایط مستعد کننده، از جمله بیماری عروق محیطی، دیابت و سن بالا ناشی می شود؛ این بیماری‌ها و مشکلات منجر به تامین خون ناکافی می‌شوند. زخم شریانی به طور معمول دارای بستر زخم عمیق و رنگ پریده با حاشیه های مشخص هستند.

سوختگی عمیق با ضخامت نسبی (سوختگی درجه دوم عمیق)

سوختگی عمیق با ضخامت نسبی (درجه دوم عمیق) از طریق اپیدرم و در داخل درم گسترش می یابد. درم به دو ناحیه تقسیم می شود: ناحیه پاپیلاری که عمدتاً از بافت همبند تشکیل شده و ناحیه مشبک که شامل فولیکول های مو، غدد چربی، غدد عرق، گیرنده های حسی پوستی و عروق خونی است. سوختگی عمیق با ضخامت نسبی به ناحیه مشبک درم گسترش یافته و می تواند منجر به تشکیل اسکار قابل توجهی شود.

زخم های پیچیده

زخمی با یک یا چند عامل پیچیده مانند اگزودا، عفونت، همبودی یا پلی فارماسی. زخم‌های پیچیده می‌توانند زخم‌های حاد یا مزمنی باشند که با درمان‌های معمولی درمان و ترمیم نمی‌شوند. درمان زخم های پیچیده به طور کلی نیازمند یک رویکرد درمانی چند رشته ای است.

زخم وریدی

زخم وریدی همچنین به عنوان زخم وریدی ساق پا، زخم استاز وریدی یا زخم نارسایی وریدی شناخته می شود. در این حالت، نقص موضعی یا ایجاد حفره در پوست یا بافت نرم زیرین آن رخ می دهد که به دلیل عوامل مستعد کننده از جمله نارسایی دریچه در وریدهای ارتباطی، ترومبوفلبیت ورید عمقی و ترومبوسیس ورید عمقی، چاقی و اضافه وزن و بالا رفتن سن است.

زخم پای دیابتی – نوروپاتیک

زخم پای نوروپاتیک دیابتی به دلیل وجود نوروپاتی محیطی در نقاط فشار روی پا ایجاد می شود که منجر به میکروترومای گسترده، تجزیه بافت پوشاننده و در نهایت زخم می گردد. علاوه بر این، نوروپاتی می تواند منجر به ایجاد خراش ها یا بریدگی های جزئی شود که در صورت عدم درمان مناسب ممکن است به زخم  و اسکار تبدیل شود. حاشیه‌های زخم ظاهری کاملاً مشخص و برجسته خواهند داشت و پوست اطراف آن اغلب پینه‌دار خواهد بود. عمق زخم معمولاً به ضخامت پینه بستگی دارد. غالباً در داخل زخم‌ها یا در قسمت‌های زیرین زخم عفونت وجود دارد که در صورت عدم درمان می‌تواند به نوبه خود منجر به بروز استئومیلیت شود.

زخم عفونی

این نوع زخم به صورت نقص موضعی یا تشکیل حفره پوست یا بافت نرم زیرین آن است که در آن، ارگانیسم‌های بیماری‌زا به بافت زنده اطراف زخم حمله می‌کنند. نشانه‌های بالینی شامل تب، اریتم، ادم، سفتی، افزایش درد و تغییر ترشحات به حالت چرک مانند است. بیوپسی بافت و/ یا آزمایش کشت بایستی به منظور شناسایی پاتوژن های زخم جهت تعیین درمان مناسب انجام گردد.

زخم با علت مختلط

این اصطلاح به زخم های پا در بیماران دیابتی اشاره دارد که چند عاملی هستند و اغلب با مشکلاتی که به صورت همزمان وجود دارند، مانند ایسکمی، یافت می‌شوند.

آسیب پوستی مرتبط با رطوبت (MASD)

این اصطلاح عمومی برای التهاب یا فرسایش پوست ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض یک منبع رطوبت مانند ادرار، مدفوع، عرق، تخلیه ترشحات زخم، بزاق یا مخاط است. پزشکان توصیه می کنند که برای ایجاد MASD، علاوه بر قرار گرفتن در معرض رطوبت، به عامل پیچیده دیگری نیز نیاز است. این عامل احتمالا شامل عوامل مکانیکی (اصطکاک)، عوامل شیمیایی (مواد محرک موجود در منبع رطوبت) و عوامل میکروبی (میکروارگانیسم‌ها) است. چهار نوع طبقه بندی MASD عبارتند از درماتیت مرتبط با رطوبت اطراف زخم، درماتیت مرتبط با رطوبت پریستومی، درماتیت مرتبط با بی اختیاری و درماتیت بین تریژینوس.

بیشتر بخوانید 👈 تفاوت زخم شریانی و وریدی