بیماری های پوستی و 10 مورد از شایع ترین های آن

10 مورد از شایع ترین بیماری های پوستی

در این مقاله سعی کردیم به 10 مورد از شایع ترین بیماری های پوستی بپردازیم و روشهای درمان هر یک از این بیماریها را با هم بررسی کنیم.

1. آکنه (آکنه ولگاریس)

آکنه، به عنوان شایع ترین اختلال پوستی ، می تواند منبع اضطراب برای هر نوجوان باشد. به علاوه، بروز آکنه در بزرگسالان نیز رو به افزایش است.

آکنه به دلیل مسدود شدن فولیکول های مو و غدد چربی در پوست ایجاد می شود که اغلب در اثر تغییرات هورمونی ایجاد می شود. اصطلاح آکنه نه تنها به جوش های صورت، بلکه به جوش های سرسیاه، کیست ها نیز اشاره دارد. برخی از افراد در سایر قسمت های بدن خود مانند پشت و سینه علاوه بر صورت دچار آکنه می شوند.

درمان آکنه توسط متخصص پوست بسیار مهم است زیرا آکنه بدون کنترل اغلب می تواند منجر به زخم های دائمی و لکه های تیره صورت شود. برای آکنه متوسط ​​یا شدیدتر، ممکن است از این گزینه ها استفاده شود:

• کرم موضعی آداپالن (Differin)

• ترتینوئین موضعی (Retin-A، Avita، Altreno)

در مورد استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید: ترتینوئین نباید در دوران بارداری استفاده شود مگر اینکه به وضوح مورد نیاز باشد و مزایای آن بیشتر از خطر برای جنین باشد.

• در موارد شدید آکنه، ایزوترتینوئین خوراکی (Amnesteem، Claravis)

این دارو نیز با هشدارهای جدی بارداری همراه است. این دارو نباید توسط بیماران که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند استفاده شود. در صورت وقوع حاملگی در حین مصرف این دارو، خطر ابتلا به نقایص شدید مادرزادی بسیار زیاد است.

• قرص ساریسایکلین (Seysara)

در اکتبر 2018، برای درمان آکنه ولگاریس متوسط ​​تا شدید غیر ندولار مورد تایید FDA قرار گرفت.

• تازاروتن موضعی (آراازلو، فابیور، تازوراک)، ترتینوئین و بنزوئیل پراکسید (Twyneo)، و کلاسکوترون (Winlevi) دیگر گزینه های تجویز کرم موضعی آکنه هستند.

2. درماتیت آتوپیک (اگزما)

درماتیت آتوپیک یکی از شایع ترین اشکال اگزما است که در کودکان دیده می شود. علت دقیق درماتیت آتوپیک مشخص نیست، اما محققان معتقدند که ممکن است ژنتیک، محیط و یا سیستم ایمنی را درگیر کند.

درماتیت آتوپیک می تواند در صورت (به ویژه در نوزادان)، دست ها، پاها یا در چین های بدن و چین های پوست ظاهر شود. در نشانه هایی همچون داشتن پوست خشک، پوسته پوسته و خارش دار در این مبتلایان به این بیماری معمول است و خاراندن مداوم ممکن است منجر به ضخیم شدن آن ناحیه شود.

در حالی که اگزما اغلب در افراد مبتلا به آلرژی رخ می دهد، آلرژی باعث اگزما نمی شود. استروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش علائم استفاده می شوند.

• دوپیکسنت

در مارس 2017، FDA تزریق Dupixent (dupilumab) Regeneron را به بیماران مبتلا به اگزمای متوسط ​​تا شدید که نمی توانند از درمان موضعی استفاده کنند یا شکست خورده اند، تایید کرد.

کارآزمایی های بالینی دوپیکسنت روی بیش از 2100 بزرگسال مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط ​​تا شدید منجر به شفاف یا تقریباً شفاف شدن پوست در مقایسه با دارونما، با کاهش خارش، پس از 16 هفته درمان شد.

Dupixent در حال حاضر برای استفاده در کودکان 6 تا 17 ساله نیز تایید شده است.

دوپیکسنت را می توان با یا بدون کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده کرد.

• اوکریسا

Eucrisa (crisaborole)، از Pfizer، یک پماد موضعی است که برای اولین بار در دسامبر 2016 تأیید شد و میتواند در درمان این نوع از بیماری های پوستی مورد استفاده قرار گیرد.

به عنوان یک مهارکننده فسفودی استراز 4 طبقه بندی می شود و برای اگزمای خفیف تا متوسط ​​در بزرگسالان و کودکان 3 ماهه و بالاتر استفاده می شود.

هر روز 2 بار یک لایه نازک روی نواحی آسیب دیده اعمال می شود.

از سایر اشکال اگزما میتوان درماتیت تماسی و درماتیت سبورئیک را نام برد.

3. زونا (هرپس زوستر)

ویروس زونا (هرپس زوستر) منجر به یک بثورات قرمز و تاول دار می شود که ممکن است دور تنه شما بپیچد یا در هر جایی از بدن ظاهر شود. تب، خستگی و سردرد نیز ممکن است در مبتلایان به این بیماری رخ دهد.

زونا توسط همان ویروسی ایجاد می شود که باعث آبله مرغان می شود (ویروس واریسلا زوستر) . اگر به آبله مرغان مبتلا شده اید، در معرض خطر ابتلا به زونا هستید زیرا ویروس آبله مرغان سال ها در سیستم عصبی شما خفته است (فعال نیست).

واکسن پیشگیرانه زونا :

• شینگریکس (واکسن زیرواحد هرپس زوستر) برای پیشگیری از زونا (هرپس زوستر) در بزرگسالان 50 سال و بالاتر تایید شده است.

Shingrix یک واکسن غیر زنده (غیرفعال) زیر واحد نوترکیب است که به صورت عضلانی در دو دوز تجویز می شود و دوز دوم 2 تا 6 ماه پس از اولین دوز تجویز می شود. Shingrix میزان اثربخشی بالایی را نشان داده است (بیش از 90٪ موثر).

زوستاوکس (واکسن زنده زوستا) قبلاً به صورت تزریق زیر جلدی برای جلوگیری از زونا در دسترس بود، اما در نوامبر 2020 واکسن زوستاواکس در ایالات متحده متوقف شد.

افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در معرض خطر بالاتری قرار دارند. زونا می تواند دردناک باشد، اما درمان زودهنگام با داروهای ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر خوراکی (والترکس) می تواند علائم را کاهش دهد.

4. کهیر

کهیر همان تاول‌های آشنا (مناطق برجسته، قرمز و خارش‌دار) است که می‌تواند روی پوست ایجاد شود. علل شایع کهیر شامل دارو، غذا و نیش حشرات و… است.

اگر کهیر ناحیه بزرگی از بدن شما را پوشانده است، ناحیه گلو یا صورت شما متورم است یا بر تنفس شما تأثیر می گذارد، به دنبال درمان فوری باشید یا با اورژانس تماس بگیرید. کهیر معمولا در 2 تا 4 ساعت از بین می رود. با این حال، در برخی افراد کهیر ممکن است ماه ها یا سال ها باقی بماند که در این صورت به عنوان کهیر مزمن شناخته می شود.

اجتناب از مواد آلرژی زا، هر چه که باشد، بهترین تاکتیک برای جلوگیری از کهیر است.در صورت ابتلا، آنتی هیستامین های OTC مانند لوراتادین (کلاریتین) یا فکسوفنادین (Allegra) می توانند برای کنترل خارش استفاده شوند.

دارویی که برای درمان آسم آلرژیک استفاده می شود، omalizumab (تزریقی Xolair)، در سال 2014 برای درمان کهیر مزمن در افرادی که پاسخی به آنتی هیستامین ها نداشتند تأیید شد.

در اکتبر 2019، Quzyttir (ستریزین تزریقی) توسط FDA برای درمان کهیر حاد (کهیر) در بزرگسالان و کودکان 6 ماهه و بالاتر تایید شد. Quzyttir در کودکان کمتر از 6 سال با اختلال عملکرد کلیه یا کبد توصیه نمی شود.

5. آفتاب سوختگی

شکی نیست پیشگیری از آفتاب سوختگی آسان تر از درمان آن است.

آفتاب سوختگی زمانی رخ می دهد که فرد بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید یا لامپ های دارای اشعه ی خورشیدی قرار گرفتنه باشد. پوست هنگام لمس قرمز، دردناک، داغ می شود و حتی ممکن است پوسته پوسته شود.

با این حال، حتی با محافظت بوسیله ی کرم ضد آفتاب، دانستن اینکه چه مدت بدن در معرض نور خورشید ایمن است، دشوار است. آفتاب سوختگی های مکرر، به ویژه در دوران کودکی، می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را در سنین بالاتر افزایش دهد.

معمولاً کرم ضد آفتاب را باید هر 2 ساعت یکبار تجدید کرد، اما ممکن است فقط لازم باشد از آفتاب دوری کنید.

اولین گام برای درمان آفتاب سوختگی این است که به دنبال سایه باشید، در صورت امکان وارد آن شوید و پوست را خنک کنید.

• یک حمام یا دوش خنک با صابون ملایم بگیرید.

• در حالی که پوست هنوز مرطوب است مایعات زیادی بنوشید و پوست را با یک مرطوب کننده سبک و بدون روغن یا آلوئه ورا مرطوب کنید.

• در برخی موارد، ممکن است به یک محصول موضعی OTC با لیدوکائین نیاز باشد.

• مصرف یک NSAID، مانند ایبوپروفن، می تواند به رفع هر گونه ناراحتی یا تورم کمک کند.

اگر تب، لرز یا تاول شدید در قسمت بزرگی از بدن خود دارید به پزشک مراجعه کنید. تاول ها را خراش ندهید یا نتراشید چون اینکار می تواند منجر به عفونت شود.

6. درماتیت تماسی

بسیاری از ما دچار درماتیت تماسی بوده‌ایم مثل وقتی که چیزی را لمس می‌کنیم و به واکنش پوستی تبدیل می‌شود.

• درماتیت تماسی نوعی اگزما است و ممکن است از گیاهان (پیچک سمی، سماق، بلوط)، جواهرات، دستکش های لاتکس و مواد محرک مانند سفید کننده یا صابون ایجاد شود.

• برای جلوگیری از درماتیت تماسی، در صورت امکان از آن اجسام دوری کنید.

• برای کنترل علائم، آنتی هیستامین ها، استروئیدهای خوراکی یا موضعی و حمام کلوئیدی بلغور جو دوسر اغلب مفید هستند.

اگر پزشک شما مشکوک به درماتیت تماسی باشد و علت آن ناشناخته باشد، ممکن است آزمایش پچ را پیشنهاد کند. در تست پچ، مواد آلرژیک روی پوست شما اعمال می شود. در طول چند روز، پزشک پوست شما را از نظر نوع واکنش بررسی می کند.

7. قرمزی و سوختگی در محل پوشک بچه

هر کسی که بچه دارد، مشکل رایج راش پوشک را می داند.

• پوشک خیس یا کثیف که برای مدت طولانی روی آن بماند می تواند منجر به برجستگی های قرمز و بثورات در ناحیه پوشک، باسن، اندام تناسلی و چین های پوستی شود.

• ادرار و مدفوع می توانند پوست را تجزیه کنند و مواد شیمیایی موجود در پوشک یکبار مصرف می توانند از بین بروند و پوست را تحریک کنند.

• کاندیدا (نوعی قارچ) یا باکتری ها نیز می توانند از التهاب، شکستگی پوست استفاده کرده و راش را پیچیده کنند.
برای کمک به جلوگیری از بثورات پوشک، پوشک را در صورت نیاز تعویض کنید تا ناحیه را خشک نگه دارید و در صورت امکان  کودک را در معرض هوای تازه قرار دهید.

ما می توانید از پمادهایی مانند zinc oxide (اکسید روی موضعی) برای ایجاد یک سد محافظتی بروی بدن کودک استفاده کنید. اگر بعد از 2 تا 3 روز بثورات همچنان ادامه داشت، با پزشک اطفال خود مشورت کنید.

8. روزاسه

روزاسه تورم مزمن صورت همراه با قرمزی، رگ های خونی برجسته و جوش است.

روزاسه در زنان بالای 30 سال شایع‌تر است، اما مردان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. مشکلات سیستم ایمنی، مشکلات وریدی در صورت و یا مسائل محیطی می تواند باعث این بیماری شود.

بسته به علائم، چندین درمان موثر وجود دارد.

• می توان از آنتی بیوتیک ها مانند کرم مترونیدازول یا داکسی سایکلین خوراکی استفاده کرد.

• ژل اسید آزلائیک (Finacea)، یک اسید دی کربوکسیلیک اشباع شده طبیعی، می تواند برای جوش های ملتهب استفاده شود.

• برای موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروی آکنه ایزوترتینوئین را پیشنهاد کند.

• مسدودکننده های بتا (برای کاهش گرگرفتگی)، کمترین دوز ممکن استروژن، یا درمان های لیزری یا جراحی نیز ممکن است قرمزی را کاهش دهند.

• در ژانویه 2017، FDA کرم Rhofade (oxymetazoline) را تایید کرد، یک عامل منقبض کننده عروق موضعی که یک بار در روز روی صورت اعمال می شود تا رگ ها را کوچک کند و قرمزی روزاسه صورت در بزرگسالان را کاهش دهد. سایر موارد تجویز شده عبارتند از Soolantra (ایورمکتین) و Mirvaso (بریمونیدین).

9.قارچ لای انگشتان پای ورزشکاران (Tinea Pedis)

این یک واقعیت تاسف بار است، اما پاهای شما مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند. پای ورزشکار می تواند منجر به خارش شدید، قرمزی و ترک پوست در پاها و بین انگشتان پا شود. نوعی قارچ به نام درماتوفیت معمولاً در مناطق گرم و مرطوب مانند عرشه استخر، دکه های دوش و رختکن یافت می شود.

خوشبختانه، درمان‌های ضد قارچی موضعی بدون نسخه به راحتی به صورت کرم‌ها و اسپری‌ها در دسترس هستند، مانند:

• Lotrimin AF (کلوتریمازول)
• Lamisil AT (تربینافین)
• میکاتین (میکونازول)

ممکن است هفته ها طول بکشد تا عفونت از بین برود. اگر علائم بهبود نیافتند، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است به یک محصول قوی با نسخه نیاز داشته باشید.

شما می توانید با تمیز و خشک نگه داشتن پاهای خود، تعویض جوراب و کفش خیس و پوشیدن صندل در استخرهای عمومی یا حمام عمومی، از ابتلا بهاین بیماری جلوگیری کنید.

اگر قارچ در زیر ناخن پای شما خزید که می تواند به صورت رنگ سفید، زرد یا قهوه ای با بافتی شکننده به ناخن شما ظاهر شود، حتماً به متخصص پا مراجعه کنید زیرا ممکن است نیاز به درمان شدیدتری باشد.

10. کارسینوم سلول بازال (پایه ای)

کارسینوم سلول بازال (BCC) شایع ترین نوع سرطان پوست در ایالات متحده است. BCC در سلول های پایه بالایی پوست شما رشد می کند اما به ندرت گسترش می یابد و قابل درمان است. اگر زمان زیادی را زیر نور خورشید می گذرانید یا به طور مکرر از تخت برنزه (حمام آفتاب) استفاده می کنید، ممکن است مستعد ابتلا به BCC باشید.

رشد معمولا روی سر، گوش، بینی و گردن ایجاد می شود. آنها می توانند براق، قرمز و پوسته پوسته به نظر برسند یا مانند یک زخم باز به نظر برسند.

درمان BCC ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عمل جراحي
• داروهای پوستی برای نواحی کوچکتر
• رادیوتراپی برای نواحی بزرگتر

داروها شامل محصولاتی مانند:
• ایمیکیمود (کرم آلدارا، کرم زیکلارا)
• فلوراوراسیل (کرم کاراک)

Sonidegib (Odomzo) و vismodegib (Erivedge) فرمول‌های خوراکی هستند که ممکن است برای BCC پیشرفته‌تر که پس از جراحی یا پرتودرمانی عود کرده‌اند، یا برای بیمارانی که نمی‌توانند جراحی یا پرتودرمانی انجام دهند، استفاده می‌شوند.

برای جلوگیری از BCC، از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید، از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید، لباس های پوشیده بپوشید و سالانه برای بررسی پوست کامل بدن به متخصص پوست خود مراجعه کنید.

خودآزمایی پوست را نیز یاد بگیرید. کسانی که دارای سابقه شخصی یا خانوادگی قوی سرطان پوست هستند، ممکن است نیاز به مراجعه مکرر داشته باشند. اگر متوجه چیز غیرعادی شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

مقالات مرتبط: آلودگی هوا، ایران جزو ۵ کشور اول آلوده جهان

منبع