تاثیر کاهش وزن بر بیماری قلبی و دیابت

مطالعات انجام شده در رابطه با تاثیر کاهش وزن بر بیماری قلبی و دیابت

در مقایسه با افرادی که با کمک حداقلی یا بدون حمایت کاهش وزن داشته اند، افرادی که از طریق یک برنامه کاهش وزن رفتاری فشرده وزن کم کردند، حداقل تا 5 سال پس از اتمام برنامه، فشار خون، کلسترول و قند خون پایین‌تری داشتند و تاثیر کاهش وزن بر بیماری قلبی و دیابت در این افراد بارز بوده است.

کاهش فشار خون، کلسترول و سطح گلوکز خون از نظر تئوری باید به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت تبدیل شود، اما در حال حاضر مطالعات کمی وجود دارد که این را ثابت کند.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که پیوستن به یک برنامه کاهش وزن رفتاری مزایای سلامتی طولانی‌مدتی را حتی در صورت بازیابی وزن به همراه دارد.

مطالب مرتبط: دیابت چیست؟ مرور کلی و جامع بر این بیماری مزمن

در ایالات متحده، تقریباً 1 نفر از هر 3 بزرگسال (30.7٪) اضافه وزن دارند و بیش از 2 نفر از هر 5 بزرگسال (42.4٪) چاقی دارند. مشکل به آمریکا محدود نمی شود. در سراسر جهان، تقریباً 2 نفر از هر 5 بزرگسال (39٪) در سال 2016 اضافه وزن داشتند و بیش از 1 نفر از هر 10 نفر (13٪) چاق بودند.

این آمار نگران کننده است زیرا وزن بیش از حد به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (عمدتاً بیماری قلبی و سکته مغزی)، دیابت، اختلالات اسکلتی- عضلانی (به ویژه آرتروز) و برخی سرطان ها را افزایش می دهد.

برای جلوگیری از این مشکلات، برنامه هایی طراحی شده است که به افراد کمک می کند تا با تغییر رفتارشان در رابطه با رژیم غذایی، ورزش و سبک زندگی، وزن خود را کاهش دهند. بسیاری از این برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری، یا برنامه‌های اصلاح سبک زندگی، در کمک به کاهش وزن افراد در یک دوره ۱۲ ماهه مؤثر هستند.

اکنون، محققان دانشگاه آکسفورد می‌خواهند بفهمند که آیا برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری مزایای بلندمدتی بیش از یک سال دارند یا خیر.

بسیاری از مردم می ترسند که تلاش های کاهش وزن منجر به بازیابی سریع وزن و حتی شلیک بیش از حد شود، بنابراین افراد ممکن است سنگین تر از زمان قبل از تلاش شان برای کاهش وزن، شوند. این ترس وجود داشت که این بدان معنا باشد که کاهش وزن در درازمدت به نفع سلامتی نیست. ما می‌خواستیم ارزیابی کنیم که واقعاً پس از پایان تلاش‌های کاهش وزن چه اتفاقی می‌افتد.»

– پروفسور پل آویارد، دکترا، استاد پزشکی رفتاری در دانشگاه آکسفورد

پروفسور آویارد و همکارانش کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده را از سراسر جهان برای مقایسه نتایج سلامتی طولانی‌مدت در افرادی که در یک برنامه مدیریت وزن رفتاری فشرده شرکت کرده‌اند و دیگرانی که حداقل یا بدون حمایت کاهش وزن دریافت کرده‌اند، بررسی کردند.

برنامه های رفتاری مدیریت وزن چیست؟

هدف یک برنامه مدیریت وزن رفتاری کمک به افراد برای دستیابی و حفظ وزن سالم از طریق تغییرات طولانی مدت در رفتارهای خوردن و فعالیت بدنی است.

این برنامه ها معمولاً شامل جلسات هفتگی یک به یک یا گروهی با متخصصان آموزش دیده مانند متخصصان تغذیه، متخصصان ورزش یا روانشناسانی است که آموزش، مشاوره و پشتیبانی را برای کمک به شرکت کنندگان در اتخاذ عادات سالم تر و ایجاد تغییرات پایدار در زندگی روزمره خود ارائه می دهند.

یکی از نمونه‌های خوب این برنامه‌ها، برنامه تغییر سبک زندگی برنامه پیشگیری از دیابت (DPP) است که توسط مرکز کنترل بیماری (CDC) ایجاد شده است.

مقالات مرتبط: هر آنچه که باید در مورد فشار خون بالا بدانید

بررسی 17000 مطالعه

محققان به دنبال کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شدند که پیامدهای قلبی عروقی و متابولیکی (مربوط به دیابت) را در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق که در برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری شرکت داشتند، گزارش کردند.

نتایجی که آنها روی آنها تمرکز کردند عبارت بودند از:

• بروز بیماری های قلبی عروقی (CVD) و مرگ های مرتبط با CVD
• بروز دیابت نوع 2 و فشار خون بالا
• تغییرات فشار خون سیستولیک، کلسترول سرم، گلوکز خون و اندازه گیری انسولین.

در میان 17085 مطالعه، آنها تنها 124 کارآزمایی تصادفی شده شاهد را یافتند که حداقل یک پیامد متابولیک قلبی را با حداقل 12 ماه پیگیری گزارش کردند.

کاهش فشار خون، کلسترول و گلوکز خون

محققان شواهد روشنی یافتند که در مقایسه با برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری با شدت پایین یا عدم حمایت از کاهش وزن، برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری منجر به کاهش فشار خون سیستولیک، کاهش نسبت کلسترول کل به کلسترول خوب و کاهش HbA1c می‌شود (سطح قند خون در 3 ماه گذشته).

این عوامل خطر بهبود یافته قلبی عروقی، به جز کنترل قند خون، در طول 5 سال پس از پایان برنامه ادامه یافت، اگرچه وزن مجدد این اثرات مطلوب را در طول زمان کاهش داد.

داده‌های موجود نشان می‌دهد که برنامه‌های مدیریت وزن رفتاری نیز شروع بیماری قلبی و دیابت را به تاخیر می‌اندازد. با این حال، مطالعات بسیار کمی این بیماری ها را اندازه گیری کرده اند تا محققان را قادر به نتیجه گیری با قطعیت بالا کند.

دکتر لارنس جی. آپل، استاد پزشکی سی دیوید مولینا و مدیر مرکز پیشگیری، اپیدمیولوژی و تحقیقات بالینی ولچ در دانشگاه جان هاپکینز، که در این مطالعه شرکت نداشت، از “اثر میراث” کاهش وزن بر فشار خون، کلسترول و گلوکز خون شگفت زده شد.

دکتر آپل گفت: “من شگفت زده شدم زیرا معمولاً عوامل خطر اغلب با تغییرات وزن دنبال می شوند.”

“نتایج این اطمینان را فراهم می کند که به طور متوسط، پس از پایان برنامه کنترل وزن، مزایای بلندمدت، هرچند ضعیف، وجود دارد.”

دکتر نوید ستار، دکترا، استاد و مشاور افتخاری سلامت قلب و عروق و متابولیک در دانشگاه گلاسکو، که در این مطالعه شرکت نداشت، این تحقیق را ستود و گفت: «به نظر می‌رسد داده‌ها نشان می‌دهند که طولانی‌تر فرد وزن کم می کند، هر چه مدت زمان بیشتری در کاهش عوامل خطر قلبی عروقی وجود داشته باشد و بنابراین شانس برای کاهش پیامدهای قلبی عروقی بیشتر می شود.

با این حال، دکتر ستار خاطرنشان کرد که، در آزمایش‌های بالینی تا به امروز، «تغییرات در فاکتورهای خطر، کم به نظر می رسد، بنابراین هر گونه فواید ظاهری قلبی عروقی به احتمال زیاد نسبتاً کم است و مزایای بیشتری در کاهش خطر ابتلا به دیابت دارد (زیرا کاهش وزن به شدت با خطر دیابت مرتبط است تا تصلب شرایین).

مقالات مرتبط: دیابت , مرور کلی و جامع بر این بیماری مزمن

مزایای سلامت قلب همچنان ادامه دارد زیرا وزن به آرامی بازیابی می شود

در سال 2022، همین گروه تحقیقاتی مطالعه دیگری را با تمرکز بر افزایش وزن منتشر کرد. آنها دریافتند که افرادی که در برنامه های مدیریت وزن رفتاری شرکت کردند، وزن بیشتری (2.8- کیلوگرم) نسبت به افرادی که هیچ حمایتی دریافت نکردند، کاهش دادند. به طور متوسط 5 سال طول کشید تا وزن افراد در دو گروه مشابه شود.

پروفسور آویارد: “این بدان معناست که بازیابی وزن کندتر از آن چیزی است که اکثر مردم تصور می کنند. کاهش بیماری قلبی عروقی و متابولیک [عوامل خطر] ادامه دارد، زیرا کاهش وزن به طور متوسط طولانی‌تر از آنچه بیشتر مردم فکر می‌کنند ادامه می‌یابد – هر دو حداقل پنج سال طول می‌کشند. حتی اگر وزن دوباره به دست بیاید، که اکثر مردم این کار را انجام می دهند، مزایای سلامتی باقی می ماند.”

پروفسور آویارد در ادامه توضیح داد: «بیماری قلبی عروقی به این دلیل اتفاق می‌افتد که با گذشت زمان، فشار خون بالا، کلسترول بالا و قند خون بالا به تدریج شریان‌های ما را خز می‌کند [فرآیندی به نام تصلب شرایین] که منجر به حمله قلبی و سکته می‌شود. . اگر فشار خون، کلسترول و قند خون پایین‌تر باشد، سرخرگ‌ها کمتر خز می‌کنند و خطر این مشکلات را در طول زندگی کاهش می‌دهند.

دکتر ستار خاطرنشان کرد که “فرآیند تصلب شرایین سال ها طول می کشد تا پیشرفت کند و آهسته شدن آترواسکلروز احتمالاً چند سال طول می کشد، به خصوص اگر عوامل خطر فقط به طور متوسط تغییر کرده باشند، همانطور که با کاهش وزن کم اتفاق می افتد.” وی افزود که استاتین ها (داروهای کاهش دهنده کلسترول) و داروهای کاهش دهنده فشار خون فواید بالینی سریع تری نسبت به کاهش وزن دارند، اما «کاهش وزن مزایای دیگری به همراه دارد که [این داروها] ندارند».

مزایای قلبی عروقی از سایر روش های کاهش وزن

دکتر ستار گفت: «همچنین شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه کاهش وزن زیاد با جراحی، پیامدهای مهم قلبی عروقی را کاهش می‌دهد، اما این فواید ممکن است برای نارسایی قلبی و پیامدهای کلیوی بیشتر باشد، چیزی که در این مقاله به آن توجه نشده است».

دکتر ستار ادامه داد، “کارآزمایی با داروهای کاهش وزن جدیدتر مانند سماگلوتاید یا تیرزپاتید ممکن است به طور قطعی مزایای قلبی عروقی کاهش وزن را ثابت نکند، زیرا این داروها ممکن است مستقیماً بر چنین نتایجی تأثیر بگذارند.”

او خاطرنشان کرد: “اما آنها می توانند راهی برای متقاعد کردن متخصصان قلب برای کاهش وزن بیشتر در مدیریت بیماران خود داشته باشند.”

منبع