محدوده سنی مناسب برای ارتودنسی دندان مانند بریس یا الاینر (روشهای مختلف ارتودنسی) میتواند بسته به فرد و نیازهای دندانی خاص او متفاوت باشد.
ارتودنسی دندان یکی از خدمات دندانپزشکی است که تأثیر بسزایی در زیبایی لبخند میگذارد. امروزه خدمات دندانپزشکی فراتر از یک دندان کشیدن ساده و درمانهای معمول است. در حال حاضر با پیشرفت فناوریهای حوزه پزشکی و خصوصا دندانپزشکی، درمانها و خدمات دندانپزشکی هم بسیار متنوعتر شده و بخش عمدهای از این درمانها را خدمات زیبایی دندان تشکیل میدهد.
به طور کلی، درمان ارتودنسی زمانی مؤثرتر است که دندانهای دائمی به طور کامل بیرون بیایند، که معمولا بین سنین 12 تا 14 سالگی برای اکثر افراد رخ میدهد. با این حال، برخی از مشکلات ارتودنسی ممکن است زودتر تشخیص داده شوند و در موارد خاص مداخله زودهنگام توصیه میشود.
به عنوان مثال، اگر کودکی دچار اوربایت، آندربایت یا کراس بایت شدید باشد، مداخله زودهنگام با درمان ارتودنسی ممکن است برای جلوگیری از عوارض بیشتر و اطمینان از رشد بهینه دندان و صورت ضروری باشد. این نوع درمان زودهنگام اغلب به عنوان ارتودنسی رهگیری شناخته میشود و ممکن است برای کودکان 6 یا 7 ساله توصیه شود.
توجه به این نکته مهم است که سن تنها یکی از عواملی است که هنگام تعیین بهترین زمان برای شروع درمان ارتودنسی مورد توجه قرار میگیرد. عوامل دیگری مانند نوع و شدت مشکل ارتودنسی، سلامت کلی دندانها و لثهها و ترجیحات و اهداف شخصی فرد نیز در هنگام تهیه طرح درمانی، در نظر گرفته میشوند.
در نهایت، بهترین راه برای تعیین مناسبترین محدوده سنی برای درمان ارتودنسی، مشاوره با یک متخصص ارتودنسی خوب است که بتواند نیازهای دندانی منحصر به فرد شما را ارزیابی کند و مناسبترین دوره درمانی را به شما توصیه کند.
مطالب مرتبط: کامپوزیت یا لمینت دندان، کدام بهتر است؟ معایب، مزایا، کاربردها
بهترین سن برای ارتودنسی کودکان
بهترین سن برای ارتودنسی کودکان بسته به هر کودک و نیازهای دندانی خاص او میتواند متفاوت باشد.
به عنوان یک دستورالعمل کلی، انجمن ارتودنتیستهای جهانی توصیه میکند که کودکان در سن 7 سالگی ارزیابی اولیه ارتودنسی را انجام دهند. این به این دلیل است که در سن 7 سالگی، اکثر کودکان ترکیبی از دندانهای شیری و دندانهای دائمی خواهند داشت و یک متخصص ارتودنسی میتواند رشد دندانی کودک و شناسایی مشکلات احتمالی در مراحل اولیه آنها را ارزیابی کند.
در برخی موارد، درمان زودهنگام ارتودنسی ممکن است برای اصلاح مشکلات خاص، مانند آندربایت شدید یا اوربایت، قبل از اینکه درمان آنها دشوارتر شود، توصیه شود. همانطور که اشاره کردیم این نوع درمان اولیه به عنوان ارتودنسی رهگیری شناخته میشود.
با این حال، برای اکثر کودکان، درمان ارتودنسی معمولا تا زمانی که تمام دندانهای دائمی آنها در نیامده است، توصیه نمیشود، که معمولاً در حدود 12 یا 13 سالگی اتفاق میافتد. در این سن، دندانها و فکها کاملا رشد کردهاند و تشخیص و درمان مشکلات ارتودنسی مانند شلوغی، فاصله و ناهماهنگی را آسانتر میکنند.
در نهایت، بهترین زمان برای درمان ارتودنسی کودکان به هر کودک و نیازهای دندانی منحصر به فرد او بستگی دارد. یک متخصص ارتودنسی واجد شرایط میتواند رشد دندانی کودک را ارزیابی کرده و مناسبترین دوره درمانی را توصیه کند.
حداکثر سن برای ارتودنسی
حداکثر سن برای درمان ارتودنسی وجود ندارد. در واقع درمان ارتودنسی در هر سنی میتواند موثر باشد به شرطی که دندانها و لثهها سالم باشند.
در حالی که بسیاری از افراد درمان ارتودنسی را با دوران نوجوانی مرتبط میدانند، تعداد فزایندهای از بزرگسالان به دنبال درمان ارتودنسی برای بهبود ظاهر و عملکرد دندانهای خود هستند. در برخی موارد، بزرگسالان ممکن است درمان ارتودنسی را در دوران کودکی از دست داده باشند، و مشکلات ارتودنسی ممکن است در مراحل بعدی زندگی به دلیل عواملی مانند بیماری لثه یا از دست دادن دندان ایجاد شده باشند.
گزینههای درمان ارتودنسی برای بزرگسالان ممکن است شامل بریسهای سنتی، ترازهای شفاف یا سایر وسایل تخصصی باشد. نوع درمان توصیه شده به مشکل خاص ارتودنسی و ترجیحات و اهداف شخصی فرد بستگی دارد.
شایان ذکر است که درمان ارتودنسی در بزرگسالان ممکن است بیشتر از کودکان یا نوجوانان طول بکشد، زیرا دندانها و فکها ممکن است در برابر حرکت مقاومت بیشتری داشته باشند. علاوه بر این، بزرگسالان ممکن است بیشتر مستعد سایر مشکلات دندانی مانند بیماری لثه باشند که میتواند درمان ارتودنسی را پیچیده کند. با این حال، با مراقبت و نگهداری مناسب، درمان ارتودنسی میتواند در هر سنی موثر باشد.
اگر در بزرگسالی به درمان ارتودنسی فکر میکنید، مهم است که با یک متخصص ارتودنسیای مشورت کنید که بتواند نیازهای دندانی شما را ارزیابی کند و مناسبترین دوره درمانی را توصیه کند.
چه کسانی واجد شرایط ارتودنسی نیستند؟
در حالی که درمان ارتودنسی میتواند برای بسیاری از افراد مفید باشد، برخی شرایط وجود دارد که ممکن است ارتودنسی مناسب نباشد. برخی از عواملی که ممکن است فرد را واجد شرایط درمان ارتودنسی نکند عبارتند از:
- بهداشت نامناسب دهان: درمان ارتودنسی برای مؤثر بودن نیاز به اقدامات بهداشتی خوب دهان و دندان دارد. اگر فردی بهداشت دهان و دندان ضعیفی داشته باشد یا تمایلی به پیروی از دستورالعملهای لازم برای مراقبت از دهان نداشته باشد، ممکن است کاندیدای مناسبی برای ارتودنسی نباشد.
- بیماری لثه: بیماری لثه میتواند بر ثبات دندانها و ساختارهای نگهدارنده آنها تأثیر بگذارد. درمان ارتودنسی ممکن است بیماری لثه را تشدید کند یا منجر به مشکلات بیشتر دندانی در افراد مبتلا به بیماری لثه شدید یا کنترل نشده شود.
- ناهماهنگیهای شدید فک: در برخی موارد، ناهماهنگیهای شدید فک ممکن است به تنهایی با ارتودنسی قابل درمان نباشد. در این موارد ممکن است نیاز به جراحی یا درمانهای دیگر باشد.
- برخی شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی، مانند اختلالات شدید خونریزی، ممکن است درمان ارتودنسی را دشوارتر یا خطرناکتر کند.
- ترمیمهای دندانی: اگر فردی ترمیمهای دندانی وسیعی مانند بریج یا ایمپلنت داشته باشد، ممکن است کاندیدای مناسبی برای ارتودنسی نباشد.
در نهایت، بهترین راه برای تعیین اینکه آیا فردی واجد شرایط درمان ارتودنسی است یا خیر، مشورت با یک متخصص ارتودنسی است.
مطالب مرتبط: دندانپزشکی بدون درد
در چه صورتی باید به متخصص ارتودنسی برای انجام ارتودنسی مراجعه کنیم؟
اگر هر یک از مشکلات دندانی زیر را دارید، باید برای ارتودنسی به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید:
دندانهای کج: اگر دندانهای کج یا نامرتب دارید، ممکن است درمان ارتودنسی برای صاف کردن آنها و بهبود ظاهر آنها توصیه شود.
اوربایت یا آندربایت: اگر فک بالا یا پایین به میزان قابل توجهی بیرون زده باشد، ممکن است دچار اوربایت یا آندربایت شده باشید. درمان ارتودنسی میتواند به اصلاح این مسائل و بهبود بایت شما کمک کند.
دندانهای شلوغ: اگر دندانهای شما بیش از حد شلوغ باشد، تمیز کردن آنها ممکن است دشوار باشد و ممکن است خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش دهد. درمان ارتودنسی میتواند به ایجاد فضای بیشتری در دهان شما کمک کند و حفظ بهداشت دهان و دندان را آسانتر کند.
مسائل مربوط به فاصله: اگر بین دندانهایتان شکاف یا فاصله دارید، درمان ارتودنسی میتواند به بستن این شکافها و ایجاد لبخند یکنواختتر کمک کند.
مشکلات بایت: اگر کراس بایت دارید، جایی که دندانهای شما به درستی به هم نمیرسند، درمان ارتودنسی میتواند به اصلاح این مشکل کمک کند.
توجه به این نکته ضروری است که درمان ارتودنسی فقط برای بهبود ظاهر لبخند شما نیست. ارتودنسی همچنین میتواند با آسانتر کردن تمیز کردن دندانها و کاهش خطر مشکلات دندانی، به بهبود سلامت کلی دهان شما کمک کند.
اگر هر یک از مشکلات فوق را تجربه میکنید، یا اگر نگرانیهای دیگری در مورد سلامت دندان خود دارید، باید در نظر داشته باشید که باید یک متخصص ارتودنسی مشورت کنید تا در مورد گزینههای درمانی خود آگاه شوید.
ثبت نوبت از دکتر متخصص ارتودنسی تهران یا دکتر متخصص ارتودنسی شیراز بصورت اینترنتی امکان پذیر است.
جمع بندی
ارتودنسی یک تخصص دندانپزشکی است که بر اصلاح نامرتبی دندانها و فکها تمرکز دارد. درمان در هر سنی میتواند موثر باشد، اما سن ایدهآل برای کودکان معمولا بین 10 تا 14 سال است. مشکلات ارتودنسی قابل اصلاح شامل دندانهای کج یا نامرتب، اوربایت یا آندربایت، شلوغی دندانها، مشکلات فاصله گذاری و مشکلات بایت است. گزینههای درمانی ممکن است شامل بریسهای سنتی، ترازهای شفاف یا سایر وسایل تخصصی باشد. با این حال، همه افراد واجد شرایط درمان ارتودنسی نیستند و عواملی مانند بهداشت نامناسب دهان، بیماری لثه، ناهماهنگی شدید فک، شرایط خاص پزشکی یا ترمیمهای دندانی گسترده ممکن است باعث شود که فرد واجد شرایط نباشد.
مشاوره با متخصص ارتودنسی(https://doctoreto.com/doctors/telehealth/speciality/orthodontist) با پزشکان واجد شرایط توصیه میشود.
