زگیل تناسلی یا ویروس HPV چیست؟

ویروس زگیل تناسلی یا HPV شایع ترین عفونت مقاربتی در جهان امروزی است.

ویروس زگیل تناسلی بسیار مسری است و می تواند از طریق تماس پوست به پوست در ناحیه تناسلی (دخول لازم نیست) یا در حین رابطه جنسی تناسلی، مقعدی یا دهانی پخش شود. هم مردان و هم زنان می توانند به HPV آلوده شوند. تقریباً 75 درصد از کانادایی‌های فعال جنسی حداقل یک بار در طول زندگی خود دچار عفونت HPV می‌شوند که بالاترین میزان عفونت HPV در جوانان 15 تا 24 ساله رخ می‌دهد.

بیش از 200 نوع مختلف HPV وجود دارد که تقریباً 40 نوع آن دستگاه تناسلی را آلوده می کند. بسیاری از انواع کم خطر HPV به سادگی خود به خود از بین می روند. ممکن است حتی ندانید که آلوده شده اید. با این حال، انواع 6 و 11 , HPV کم خطر هستند و ممکن است باعث ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی شوند و حداقل 15 نوع HPV پرخطر ممکن است باعث سرطان شوند.

در زنان، HPV با سرطان دهانه رحم، اندام تناسلی و واژن و در مردان با سرطان آلت تناسلی مرتبط است. هم در زنان و هم در مردان، با سرطان مقعد، دهان و گلو نیز مرتبط است.

هر فردی که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر ابتلا به ویروس زگیل تناسلی است. از آنجایی که عفونت اغلب هیچ علامت یا نشانه ای ندارد، ممکن است نتوانید تشخیص دهید که آیا شما یا شریک زندگیتان آلوده شده اید یا خیر.

سرطان و زگیل هایی که می تواند توسط زگیل تناسلی ایجاد شود:

زگیل ناحیه تناسلی

زگیل تناسلی اغلب تنها علامت قابل مشاهده است که نشان می دهد فردی به عفونت HPV مبتلا شده است. اینها توده‌های کوچکی هستند که می‌توانند چندین هفته، ماه یا حتی سال‌ها پس از تماس جنسی روی اندام‌های جنسی یا داخل آن ظاهر شوند. بیشتر اوقات، ویروس HPV به طور کامل از بین می رود، اما گاهی اوقات ویروس پنهان می ماند و در اواخر زندگی دوباره فعال می شود و باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود. دو نوع  6 و 11 از این ویروس مسئول 90 درصد موارد زگیل تناسلی هستند.

سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم تقریباً منحصراً توسط HPV ایجاد می شود. در کانادا، سالانه حدود 1350 زن مبتلا به سرطان دهانه رحم شناسایی میشود و 410 نفر بر اثر این نوع سرطان جان خود را از دست می دهند. در سراسر جهان، چهار نوع زگیل تناسلی که بیشتر با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند عبارتند از 16، 18، 31 و 45.

سرطان مقعد

سرطان مقعد نادر است اما در حال افزایش است. نوع HPV که بیشتر با سرطان مقعد مرتبط است HPV 16 است.

سرطان آلت تناسلی

سرطان آلت تناسلی، نوع نادرتری از سرطان است که کمتر از یک درصد سرطان‌ها را در مردان نشان می‌دهد. به طور کلی، سرطان آلت تناسلی به جای تنه آلت تناسلی، سر یا پوست ختنه گاه آلت تناسلی را درگیر می کند. دو نوع ویروس زگیل تناسلی که بیشتر با سرطان آلت تناسلی مرتبط هستند 16 و 18 هستند.

سرطان سر و گردن

سرطان سر و گردن که به عنوان سرطان دهان و گلو نیز شناخته می شود، شامل سرطان دهان و همچنین سرطان بینی، سینوس ها، غدد بزاقی، گلو، حنجره و غدد لنفاوی گردن می شود. سرطان های سر و گردن (دهان و گلو) مرتبط با HPV در حال افزایش است. این موارد با گسترش ویروس زگیل تناسلی از طریق داشتن رابطه دهانی با فردی که به ویروس آلوده است مرتبط است. نوع HPV که بیشتر با سرطان سر و گردن (دهان و گلو) مرتبط است، 16 است.

سرطان های مدخل واژن

سرطان های مدخل واژن، انواع نادری از سرطان ها هستند که تقریباً 3 درصد از کل سرطان های زنان را تشکیل می دهند، اما تعداد زنان مبتلا در حال افزایش است. دو نوع سرطان فرج وجود دارد. یکی با عفونت HPV مرتبط است و در زنان جوان تر رخ می دهد. دیگری با بیماری پوستی فرج مرتبط است و بیشتر در زنان مسن دیده می شود. دو نوع ویروس زگیل تناسلی که بیشتر با سرطان فرج و واژن مرتبط هستند 16 و 18 هستند.

علائم و نشانه های زگیل تناسلی

بسیاری از افرادی که به HPV مبتلا می شوند حتی متوجه این موضوع نمی شوند، زیرا اکثر انواع HPV ها هیچ علامت یا علامت قابل مشاهده ای ایجاد نمی کنند.

ممکن است نتوانید تشخیص دهید که آیا شما یا شریک زندگیتان آلوده شده اید، اما به این دلیل که نمی توانید آن را ببینید، به این معنی نیست که در معرض خطر نیستید.

علائم و نشانه های سرطان و زگیل مرتبط با HPV

زگیل ناحیه تناسلی

زگیل تناسلی اغلب تنها علامت قابل مشاهده است که نشان می دهد فردی به عفونت HPV مبتلا شده است. اینها توده‌های کوچکی هستند که می‌توانند چندین هفته، ماه یا حتی سال‌ها پس از تماس جنسی روی اندام‌های جنسی یا داخل آن ظاهر شوند. آنها اغلب شبیه گل کلم های کوچک، قرمز یا سفید هستند. آنها ممکن است صاف باشند یا مانند برآمدگی های کوچک برجسته باشند. و ممکن است فقط یکی وجود داشته باشد که شما می توانید آن را ببینید یا احساس کنید، یا ممکن است تعداد زیادی وجود داشته باشد.

در زنان، زگیل تناسلی می‌تواند روی فرج، مجرای ادرار، دهانه رحم، واژن، مقعد یا ران‌ها ظاهر شود. در مردان، زگیل می تواند روی آلت تناسلی، کیسه بیضه، مقعد یا ران ظاهر شود. زگیل تناسلی نشانه ابتلا به سرطان نیست.

زگیل تناسلی معمولا بدون درد است اما گاهی اوقات می تواند باعث خارش یا سوزش شود. هنگامی که زگیل تناسلی قابل مشاهده میشود، به دلیل عدم تمایل به صحبت با شریک زندگی خود در مورد آن، می تواند باعث خجالت شود و روابط را تحت تأثیر قرار دهد.

سرطان دهانه رحم

علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم نیز می تواند ناشی از سایر بیماری ها باشد. مهم است که این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.

برخی از علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم عبارتند از: خونریزی غیر طبیعی واژن، درد هنگام مقاربت جنسی، افزایش ترشحات واژن، درد در ناحیه لگن یا کمر، کاهش وزن، کمبود انرژی و تنگی نفس.

تست پاپ اسمیر یک روش غربالگری ساده است که تغییرات سلولی دهانه رحم شما را تشخیص می دهد. تست پاپ اسمیر منظم بهترین راه برای یافتن زودهنگام سلول های غیرطبیعی دهانه رحم و درمان آنها قبل از تبدیل شدن به سرطان دهانه رحم است.

سرطان مقعد

علائم سرطان مقعد می تواند شامل خونریزی مقعدی، مشکل در دفع مدفوع، درد یا توده، خارش یا ترشح باشد. در صورت وجود علائم و نشانه ها باید معاینه داخل مقعدی انجام شود.

سرطان آلت تناسلی

به طور کلی، سرطان آلت تناسلی به جای تنه آلت تناسلی، سر یا پوست ختنه گاه آلت تناسلی را درگیر می کند. علائم و نشانه ها می تواند توده یا زخم در آلت تناسلی باشد. زگیل ها می توانند برجسته، یا مسطح باشند و می توانند دردناک و ملتهب باشند. ممکن است خارش و سوزش در منطقه نیز وجود داشته باشد.

سرطان سر و گردن (دهان و گلو).

برخی از علائم معمول سرطان های سر و گردن (دهان و گلو) عبارتند از: توده یا زخم در ناحیه سر و گردن که بهبود نمی یابد، گلودردی که از بین نمی رود، لکه های سفید یا قرمز در دهان، مشکل در بلع، و تغییر یا گرفتگی صدا.

سرطان های مدخل واژن

اغلب، هیچ علامت یا علامتی برای سرطان فرج و واژن وجود ندارد. در صورت وجود، می توانند به صورت خارش یا سوزش که از بین نمی رود، درد در ناحیه لگن، خونریزی غیرطبیعی واژن، مشکل در ادرار کردن و یا مقاربت دردناک ظاهر شوند. تست پاپ اسمیر سرطان واژن را غربالگری نمی کند.

روشهای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

ویروس HPV بسیار مسری است. مهم است که تمام اقدامات ممکن را برای محافظت از خود و شریک زندگی خود انجام دهید.
چه از نظر جنسی فعال هستید یا نه، قبلاً به ویروس زگیل تناسلی آلوده شده اید یا اولین بار است که در مورد آن می شنوید، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای محافظت از خود و محدود کردن خطر ابتلا یا انتقال ویروس انجام دهید.

ویروس زگیل تناسلی می تواند هر کسی را که تا به حال رابطه جنسی داشته است، حتی بدون دخول آلوده کند. شایع ترین انتقال از طریق تماس پوست به پوست با آلت تناسلی، کیسه بیضه، واژن، فرج یا مقعد فرد آلوده است. بوسیدن یا لمس اندام تناسلی شریک جنسی با دهان نیز می تواند ویروس زگیل تناسلی را منتقل کند.

این واقعیت که می‌توانید بدون داشتن هیچ علامت و نشانه‌ای به ویروس مبتلا شوید، انجام اقدامات برای محافظت از خود و شریک زندگی‌تان را مهم‌تر می‌کند.

تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید

پرهیز از هرگونه تماس جنسی، حتی فعالیت جنسی پوست به پوست بدون دخول، تنها راه برای جلوگیری کامل از ابتلا به ویروس HPV است. تک همسری مادام العمر یا داشتن یک شریک جنسی طولانی مدت راه موثر دیگری برای کاهش خطر ابتلا است. اساساً، هرچه شرکای جنسی بیشتری داشته باشید، خطر ابتلا به HPV بیشتر می شود.

از کاندوم استفاده کنید

کاندوم محافظت کامل در برابر ویروس زگیل تناسلی را تضمین نمی کند زیرا ویروس می تواند از طریق تماس پوست به پوست فراتر از ناحیه تحت پوشش کاندوم منتقل شود. با این وجود، استفاده از کاندوم یک روش  مناسب جهت کاهش خطر ابتلا محسوب میشود و محافظت عالی در برابر سایر عفونت‌های مقاربتی نیز ایجاد می‌کند.

سیگار کشیدن را ترک کنید

سیگار باعث می شود بدن کمتر بتواند با عفونت HPV مبارزه کند و عاملی در ایجاد سرطان های مختلف و زگیل تناسلی است.

عوارض جدی سیگار کشیدن را اینجا بخوانید

واکسیناسیون در برابر ویروس زگیل تناسلی

واکسیناسیون تا 90 درصد در پیشگیری از انواع HPV مسئول بیشتر زگیل های تناسلی و سرطان های مرتبط با HPV موثر است. سه واکسن موجود و تایید شده برای استفاده در جهان وجود دارد که هر کدام از آنها در برابر انواع خاصی از HPV محافظت می کند:
• واکسن ۲ ظرفیتی – در برابر زگیل تناسلی انواع 16 و 18 محافظت می کند
• واکسن ۴ ظرفیتی – محافظت در برابر HPV انواع 6، 11، 16 و 18
• واکسن ۹ ظرفیتی – محافظت در برابر HPV انواع 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58

جدیدترین واکسن 9 ظرفیتی از 9 نوع HPV که تقریباً 90 درصد از سرطان های دهانه رحم، 80 درصد پیش سرطان های دهانه رحم، 75 درصد از سرطان های واژن، مقعد و پیش سرطان های مرتبط با HPV و بیش از 90 درصد زگیل های تناسلی را ایجاد می کنند محافظت می کند.

در کانادا، واکسیناسیون HPV برای زنان 9 تا 45 سال و برای مردان 9 تا 45 سال تایید شده است. اثربخشی واکسن ها بسته به سن می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که واکسیناسیون بهترین سطوح محافظتی (آنتی بادی) را در دختران بین 9 تا 13 سال فراهم می کند. از آنجایی که واکسن ها برای جلوگیری از HPV ساخته شده اند، نه برای درمان آن، دانشمندان می گویند که اگر قبل از اینکه فرد از نظر جنسی فعال شود دریافت شوند بهترین کارایی را خواهند داشت.

مطالعات علمی و آزمایش‌های بالینی متعددی برای اطمینان از ایمن بودن واکسن‌های HPV انجام شد. افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتند عوارض جانبی بسیار کمی داشتند. شایع ترین آنها درد موقت در محل تزریق است. در برخی موارد، واکسیناسیون HPV توصیه نمی شود، مانند زنان باردار یا شیرده یا افرادی که بیماری های خونی خاص یا اختلالات ایمنی دارند.

واکسن HPV در برابر سایر عفونت های مقاربتی یا بارداری محافظت ایجاد نمی کند. حتی اگر واکسینه شده اید، همیشه باید از کاندوم در حین رابطه جنسی برای محافظت از خود و همچنین یک وسیله موثر برای جلوگیری از بارداری های ناخواسته استفاده کنید.
هر چه زودتر علامت های عفونت HPV مشخص شود، شانس بیشتری برای مبارزه با آن وجود دارد.
در اینجا چند راه برای اطمینان از تشخیص زودهنگام وجود دارد:

غربالگری سرطان دهانه رحم

اگر شما یک زن هستید، بهترین دفاع در برابر سرطان دهانه رحم انجام منظم تست پاپ اسمیر و یا تست HPV است. این آزمایش‌ها سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم را که می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود، شناسایی می‌کند. یک زن باید هر چند سال یک بار یا طبق دستورالعمل های بهداشتی خود را برای انجام آزمایش های غربالگری سرطان دهانه رحم به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی معرفی کند.

معاینات بالینی منظم

اگرچه تست پاپ اسمیر یا تست HPV فقط برای زنان در دسترس است، اما آقایان می توانند توسط پزشکشان از نظر زگیل تناسلی ناشی از HPV و علائم سرطان آلت تناسلی، مقعد، و دهان و گلو معاینه شوند. هم مردان و هم زنان اگر فکر می‌کنند در معرض خطر ابتلا به HPV یا هر عفونت مقاربتی دیگری هستند، باید برای معاینات بهداشتی منظم به پزشک مراجعه کنند.

روش های درمان زگیل تناسلی

HPV قابل درمان نیست. پزشکان می توانند ضایعات و زگیل های تناسلی قابل مشاهده ناشی از HPV را از بین ببرند، اما هیچ درمانی برای این ویروس وجود ندارد.

بر خلاف سایر عفونت های مقاربتی، HPV توسط یک ویروس ایجاد می شود و ویروس ها با آنتی بیوتیک قابل درمان نیستند. در بسیاری از موارد، سیستم ایمنی بدن به سادگی ویروس HPV را ظرف دو سال پس از ابتلا به خود پاک می کند. با این حال، این بدان معنا نیست که مردم مصون خواهند بود. آنها هنوز هم می توانند در آینده به عفونت HPV دیگری مبتلا شوند.

حتی پس از سال ها درمان موفقیت آمیز، یک زگیل، یک ضایعه پیش سرطانی یا یک سرطان ممکن است به دلیل کاهش پاسخ ایمنی مانند آنچه در بارداری، در درمان سرطان یا در شرایط نقص ایمنی مانند ایدز یا عفونت HIV رخ می دهد، دوباره ظاهر شود.

درمان سرطان ها و زگیل های مرتبط با HPV

زگیل ناحیه تناسلی

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند زگیل تناسلی را با استفاده از مواد شیمیایی، جراحی لیزر یا انجماد با نیتروژن مایع یا با استفاده از کرمی که سیستم ایمنی را تقویت می کند تا در برابر ویروس HPV مقاومت کند، از بین ببرد. نمی توان دانست که آیا HPV در پوست باقی می ماند یا نه و برای چه مدت پس از درمان زگیل ها باقی می ماند.

سرطان دهانه رحم

اگر نتایج تست پاپ اسمیر نشانه‌هایی از سلول‌های غیرطبیعی را نشان دهد، متخصص مراقبت‌های بهداشتی پیشنهاد می‌کند کولپوسکوپی برای بررسی بیشتر دهانه رحم انجام شود. در صورت نیاز به درمان، پزشک شما ممکن است کرایوسرجری، جراحی لیزری یا یک روش LEEP را برای برداشتن سلول های آسیب دیده پیشنهاد کند. کرایوسرجری سلول‌ها را منجمد می‌کند، جراحی لیزری سلول‌ها را می‌سوزاند یا تبخیر می‌کند، و LEEP (روش برش الکتروجراحی حلقه ای) سلول‌ها را با استفاده از یک حلقه سیمی خارج می‌کند.

سرطان مقعد

در صورت وجود علائم و نشانه های سرطان مقعد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش های تصویربرداری و بیوپسی را توصیه کند. درمان‌ها ممکن است شامل جراحی لیزر، میکروسرجری، پرتودرمانی ویا شیمی‌درمانی باشد.

سرطان آلت تناسلی

بسته به پیشرفت سرطان، درمان متفاوت است. ممکن است شامل جراحی لیزر، میکروسرجری، پرتودرمانی و یا شیمی درمانی باشد.

سرطان سر و گردن (دهان و گلو).

در صورت وجود علائم و نشانه های سرطان سر و گردن، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش های تصویربرداری و بیوپسی را توصیه کند. درمان‌ها ممکن است شامل جراحی لیزر، میکروسرجری، پرتودرمانی و یا شیمی‌درمانی باشد.

سرطان های ولو و واژن

بسته به پیشرفت سرطان، درمان متفاوت است. ممکن است شامل جراحی لیزر، میکروسرجری، پرتودرمانی و یا شیمی درمانی باشد.

منبع